Vulkan izdavaštvo predstavlja luksuznu istorijsku monografiju pod nazivom Nemanjići – Svetorodna dinastija. Dinastija Nemanjića ispisala je jedno od najslavnijih poglavlja u istoriji srpskog naroda. Od rodonačelnika Stefana Nemanje pa do Uroša Nejakog, deset bogoizabranih vladara smenilo se na raškom tronu i ostavilo svoj pečat u sudbini srpske srednjovekovne države, na vrhuncu ovenčane Dušanovom carskom krunom.
Raskošan likovni materijal prikazuje najznačajniju materijalnu zaostavštinu toga doba, približavajući tako čitaocu na najbolji način duh nemanjićke epohe i dočaravajući neraskidivu povezanost slavne dinastije s celokupnom srpskom tradicijom.
Kroz portrete deset vladara iz kuće Nemanjića i prvog srpskog arhiepiskopa, Save Nemanjića, vrsni savremeni stručnjaci prikazali su njihovu predanu borbu za unapređenje srpske države, ali i približili čitaocu stvarnu sliku o životu u ovom uzbudljivom periodu. Pažljivom analizom relevantnih izvora i prenošenjem autentičnih izvoda iz dela samih savremenika ovih zbivanja, dočarani su ne samo rezultati vladavine Nemanjića, već i uzbudljive pojedinosti iz njihovog privatnog života, karakterne osobine i psihološki portreti.
Knjiga za sve ljubitelje srpske istorije, pisana je tako da zadovoljava ukus i laika i stručnjaka iz date oblasti. Čak je i veliki srpski pesnik Jovan Dučić govorio o doprinosu najveće srpske dinastije: Nijedna katedrala španska niti i jedna crkva francuska nema freske naših Dečana, i duboku lepotu Hilandara, a možda ni dublju pobožnost od Manasije. Nemanjići su interesantniji nego francuslke dinastije tih vremena.
Tokom dva veka vladavine Nemanjića, srpska srednjovekovna država razvijala se u svim segmentima, a jedan od njenih najvažnijih stubova bila je crkva. Svi vladari iz kuće Nemanjića brižljivo su negovali ktitorsku delatnost, te je za njima ostao čitav niz velelepnih zadužbina, od kojih su mnoge očuvane i do danas, kako na tlu današnje Srbije tako i u susednim teritorijama gde je živeo srpski narod. Najvažnija prekretnica u istoriji naše crkve dogodila se zahvaljujući Savi Nemanjiću, koji je uspeo da izdejstvuje njenu nezavisnost 1219. godine, dok ju je malo više od jednog veka kasnije Dušan uzdigao na rang patrijaršije.Kao što su se oni brinuli o njoj, tako je i crkva uzvraćala njima, te većinu vladara iz kuće Nemanjića slavi kao svece i neguje njihov svetorodni kult već vekovima. Porodični grb Nemanjića, beli dvoglavi orao na crvenom polju, i danas se nalazi na grbu Republike Srbije.
