Klavirskim resitalom Sanje Sodad (Srbija/Francuska), Fondacija Vasilije Mokranjac u saradnji sa Srpskom akademijom nauka i umetnosti, Kulturnom stanicom Svilara i Muzičkom omladinom Bograda nastavlja sa programom obeležavanje 35 godina od upokojenja jednog od najznačajnijih stvaralaca srpske muzike, Vasilija Mokranjca.
Koncert u Novom Sadu zakazan je za ponedeljak, 23. decembra s početkom u 19 časova u Kulturnoj stanici Svilara, dok će se beogradski koncert održati u četvrtak, 26. decembra u Galeriji SANU s početkom u 18 časova.
Sanja Sodad počinje da uči klavir u šestoj godini u Muzičkoj školi „Kosta Manojlović“ u Zemunu u klasi prof. Zlate Maleš, dok akademsko obrazovanje nastavlja na pariškom konzervatorijumu u klasi Žaka Ruvijea. U toku pijanističke karijere nastupa sa Beogradskom filharmonijom, Filharmonijom iz Esena, iz Avinjona, Ukrajinskim simfonijskim orkestrom, orkestrom Vojske Jugoslavije, Gudačima Svetog Đorđa i izvodi resitale u Srbiji, Francuskoj, Rusiji, Japanu, Brazilu, Australiji, Francuskoj, Rumuniji, Slovačkoj, Češkoj republici, Austriji, Italiji, Nemačkoj i Mađarskoj, itd. Iskustvo stiče i na takmičenjima za mlade u Bukureštu, Košicama, Parizu i Novgorodu sa kojih se vraća sa najvišim priznanjima, a zatim slede i prva nagrada na takmičenju K.Černi u Pragu, druga nagrada na takmičenju V.Horovic u Kijevu, prva nagrada na međunarodnom takmičenju u Valensiji 2010. kao i treća nagrada na skoro završenom Jeunesses Musicales takmičenju u Beogradu marta 2019. godine.
Sa sestrom Lidijom 2002. godine osniva klavirski duo koji sa uspehom nastupa na najznačajnijim festivalima kao što su BBC Proms u Londonu, Fol Žurne u Nantu i u Tokiju, Rok d’Anteron, kao i BEMUS, NOMUS i SOMUS festivalima u Srbiji. 2005. godine osvajaju dve specijalne nagrade na takmičenju ARD u Minhenu što im omogućava nastupe sa najprestižnijim orkestrima – Nacionalni Francuski orkestar, Sinfonia Varsovia, Orkestar francuskog Radija, Britn Sinfonija, Hong Kong Sinfonijeta.
Sanja će se novosadskoj i beogradskoj publici predstaviti sa delima Frederika Šopena, Roberta Šumana i Vasilija Mokranjca. Ulaz na sve koncerte je besplatan, a programi se održavaju uz podršku Ministarstva kulture Republike Srbije, Sekretarijata za kulturu Grada Beograda i SOKOJ-a i uz partnersku saradnju Srpske akademije nauka i umetnosti, Radio televizije Srbije, Kulturne stanice Svilara, Muzičke omladine Beograda, Zadužbine Ilije M. Kolarca, Narodnog muzeja i drugih.
Fondacija Vasilije Mokranjac, osnovana 2016. godine, za cilj ima prikupljanje, očuvanje i promociju muzičkog opusa i umetničke ličnosti Vasilija Mokranjca. Značajan broj relevantnih pojedinaca i institucija iz oblasti muzičke umetnosti prepoznalo je važnost ovih ciljeva o čemu svedoči članstvo i angažman plejade najuglenijih stručnjaka i članova SANU u odboru Fondacije, kao i podrška i saradnja sa mnogobrojnim kulutrno-obrazovnim institucijama širom zemlje.
Planovi Fondacije usmereni su na domaću i međunarodnu afirmaciju ostvarenja ovog muzičkog velikana i u najkraćim crtama podrazumevaju digitalizaciju i štampanje nota klavirskog, kamernog i simfonijskog opusa, snimanje kompakt-diskova, podsticanje izvođenja kroz promociju u Srbiji i inostranstvu, dalji razvoj Festivala, pokretanje velikog pijanističkog takmičenja i ponovno uspostavljanje nagrade sa imenom „Vasilije Mokranjac“.
Vasilije Mokranjac (1923-1984) među najznačajnijim je srpskim kompozitorima XX veka i jedan od nekolicine znamenitih kompozitora koji su ostavili neizbrisiv trag u srpskoj umetnosti i kulturi.
Formlano muzičko obrazovanje stiče na Muzičkoj akademiji u Beogradu, gde diplomira klavir u kalsi profesora Emila Hajeka (1948) i kompoziciju u klasi profesora Stanojla Rajičića (1951). Profesionalni vek otpočinje kao profesor srednjih beogradskih muzičkih škola „Josif Marinković“ i „Mokranjac“,a od 1956. godine profesor je kompozicije i orkestracije na Muzičkoj akademiji u Beogradu. U periodu od 1962. do 1965. bio je na čelu Udruženja kompozitora Srbije. Za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti izabran je 1967, a njen redovni član postaje 1976. godine.
Stvaralaštvo Vasilija Mokranjca pripada samom vrhu celokupne srpske umetničke muzike i podrazumeva dela klavirske, kamerne i simfonijske muzike, kao i značajan broj dela filmske i primenjene muzike. Tokom bogate kompozitorske karijere dodeljen mu je veliki broj prestižnih nacionalnih nagrada, među kojima su i nagrada Sterijinog pozorja za scensku muziku (za Hristićev Orest 1961), Oktobarska nagrada grada Beograda (1967. za II simfoniju), nagrada Jugoslovenske radiodifuzije (1968. za III simfoniju), nagrada udruženja kompozitora Srbije „Petar Konjović“ (1973. za IV simfoniju) i Sedmojulska nagrada za životno delo (1976).
