Izložba „Breda Kalef – neuobičajena primadona“, autora Dragana Stevovića, biće otvorena 16. marta (18,00) u Muzeju Narodnog pozorišta.
Na izložbi će biti prikazane fotografije, plakati, lični predmeti… Takođe, postavka će osvetliti i njenu značajnu karijeru na sceni Narodnog pozorišta i na gostovanjima u inostranstvu.
Breda Kalef je završila Muzičku akademiju u Beogradu u klasi profesorke Zlate Đunđenac Gavela. Godine 1962. postala je solista Opere Narodnog pozorišta u kome je nastupala sve do 1991. godine.
U sezoni 1964-65. bila je solista opere u Tel Avivu u Izraelu.
Ostvarila je više od 50 uloga mecosopranskog faha – Karmen („Karmen“),Dalila („Samson i Dalila“), Acučena („Trubadur“), Končakovna („Knez Igor“), Marina („Boris Godunov“), Olga („Evgenije Onjegin“), Lukrecija („Lukrecija“), Đokonda („Đokonda“), Šarlota („Verter“)…
Nosilac je brojnih nagrada od kojih se izdvajaju dve Godišnje nagrade Narodnog pozorišta za najbolja umetnička ostvarenja, Pečat Narodnog pozorišta kao i Zlatna medalja za zasluge kojom je odlikovao predsednik Republike Aleksandar Vučić 2021. godine.
Upoznajte Bredu Kalef-Simonović
Breda Kalef-Simonović je rođena 7. decembra 1930.godine. Potiče iz jedne od najstarijih jevrejskih porodica koja je iz Španije, preko Soluna stigla u Beograd.
Posle završene Srednje muzičke škole kod profesorke Silvije Kamenović, upisuje Muzičku akademiju kod profesorke Ade Poljakove, a završava u klasi profesorke Zlate Đunđenac. Posle diplomiranja boravila u Italiji na usavršavanju kod Marije Karbone.
U toku studija je bila član Hora RTS-a. Debitovala je kao Mercedes u operi Kar¬men 1960, da bi posle diplomiranja i dvogodišnjeg probnog rada postala stalna članica Opere Narodnog pozorišta u kojoj je nastupala do 1991. godine.
U sezoni 1963/64. angažovana je u operskim kućama u Tel Avivu i Haifi (Izrael) gde je imala preko 90 nastupa.
Nakon ulaska u Narodno pozorište vrlo brzo je izbila u prvi red najznačajnijih prvaka Opere koji su svojim nastupima u zemlji i inostranstvu obeležili najznačajniji period u istoriji Opere Narodnog pozorišta.
Prva značajna uloga bila je Marina u Borisu Godunovu Musorgskog sa kojom je diplomira-a, a potom je otpevala sve najznačajnije uloge mecosopranskog faha u operama ruskih kompozitora: Boris Godunov, Soročinski sajam, Evgenije Onjegin, Pikova dama, Hovanščina, Zaljubljen u tri narandže, Ivan Grozni, Ivan Susanjin, Pikova dama, Knez Igor; francuskih kompozitora: Karmen, Don Kihot, Samson i Dalila, Hofmanove priče, Verter; italijanskih kompozitora: Madam Baterflaj, Moć sudbine, Norma, Aida, Rigoleto, Dafne, Trubadur, Đokonda, Bal pod maskama, Falstaf, Andre Šenije, Konzul, Kći puka; domaćih kompozitora: Ljubav to je glavna stvar, 1941, Na uranku, Dugme, Ero s onoga svijeta, Đurađ Branković, Vlast, Otadžbina, Knez od Zete; engleskog kompozitora: Otmica Lukrecije, Albert Hering…
Gostovala je samostalno ili sa ansamblima Opere Narodnog pozorišta širom sveta – Grčka, Španija, Austrija, Mađarska, Egipat, Irska, Italija, Rusija, Nemačka, Izrael, SSSR, SAD, kao i u svim većim gradovima nekadašnje Jugoslavije.
Učestvovala je i na brojnim koncertima, samostalno ili sa jugoslovenskim horovima u zemlji i inostranstvu (Braća Baruh, Branko Krsmanović, Hor RTS-a). Sa horom Braća Baruh imala je turneju u 29 gradova SAD, uključujući i nastup u Karnegi Holu u Njujorku.
Njene kreacije su sačuvane na pločama, CD-ovima i video snim¬cima koncertnih nastupa i predstava.
Pre početka umetničke karije bavila se aktivno stonim tenisom, a po prestanku karijere veoma uspešno je igrala bridž za šta je nagrađivana.
Za svoj umetnički rad je dobila brojne nagrade među kojima: Plaketa, Pečat Narodnog pozorišta u Beogradu i Nagrade za najbolja godišnja izvođenja za Ćeku u Đokondi Amilkare Ponkijelija i Majku Jugovića u Otadžbini Petra Konjovića. Dobitnica je Nacionalnog priznanja za vrhunski doprinos kulturi Republike Srbije, a 2021. dobila je Zlatnu medaljom za zasluge kojom je odlikovao predsednik Republike Srbije Aleksandar Vučić.
