U četvrtak 26. maja od 19.30 časova prvi put na našoj sceni u operi Manon Lesko Đakoma Pučinija, koprodukciji Narodnog pozorišta u Beogradu i Opere i teatra Madlenianum, debituju Dejan Maksimović kao Vitez de Grije i Vladimir Andrić kao Lesko, u naslovnoj ulozi nastupa Ana Rupčić, uz soliste, hor i orkestar Narodnog pozorišta, kojim diriguje Đorđe Pavlović.
Manon Lesko je prvi Pučinijev „hit” i jedina njegova opera koja na svojoj premijeri u Teatru Ređio, u Torinu, 1893. godine, nije bila osporavana. Manon Lesko je Pučinija postavila među vrhunske svetske kompozitore. Pučini je u priču uveo novi nivo iskrene emocije i tok melodije, a uz to je stvorio jednu od arhetipskih operskih heroina, koja i danas očarava publiku.
Vrhunski autorski tim iz Italije predvođen rediteljem Pjer Frančeskom Maestrinijem učestvovao je u produkciji naše Manon. Veoma veliki orkestar pripremio je dirigent Stefano Romani, a nasleđuje ga Đorđe Pavlović. Preko 250 raskošnih kostima osmislio je kostimograf Luka Dal Alpi, a monumentalna scenografija je delo Alfreda Troizija.
Veliki ansambl ove opere u kojoj učestvuju solisti, hor i orkestar Narodnog pozorišta u Beogradu predvodi Ana Rupčić, Lesko brat Manon je Vladimir Andrić, Vitez de Grije je Dejan Maksimović. Žeron de Ravoar je Mihailo Šljivić. Učestvuju i sledeći solisti: Milan Obradović, Siniša Radin, Ivana Živadinović, Mihailo Otašević i Luka Pređa.
Sopran Ana Rupčić, prvakinja opere završila je srednju muzičku školu „S. Mokranjac” u Beogradu, odsek-solo pevanje. Tokom školovanja osvaja tri republičke, tri savezne nagrade u svojim kategorijama, kao i prvu nagradu u kategoriji kamerne muzike. Upisuje Fakultet muzičke umetnosti u Skoplju u klasi prof. Milke Eftimove. Tokom studija ostvareni su značajniji uspesi i to:
- Godine 1998. najbolji student na susretima u Ljubljani;
- Godine 1990. pobednik na Majskim operskim večerima u Skoplju – kao laureat, debituje ulogom Mikaele u operi Karmen (G. Bizet);
- Godine 1991. gostuje kao počasni gost na otvaraju letnje sezone u Teatru di Marcello – Roma (Italija);
Nakon dve godine, u Operskom studiju 1994/1995 dobija stalni solistički angažman u ansamblu Narodnog pozorišta u Beogradu. Diplomirala je i 1996. godine magistrirala na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu.
Peva u naslovnim i vodećim ulogama sopranskog faha: Saloma, Toska Aida, Arijadna iz Naksosa, Elizabet de Valoa (Don Karlos), Odabela (Atila), Senta (Leteći Holanđanin), Santuca (Kavalerija Rustikana), Leonora (Moć sudbine), Stanka (Na uranku), Mimi i Mizeta (Boemi), Fatamorgana (Zaljubljen u tri narandže), Euridika, Mikaela (Karmen)…
Godine 2006. dobija Pohvalu Narodnog pozorišta za rezultate u radu od izuzetnog i posebnog značaja i to pre svega zbog ostvarenog uspeha ulogom Salome u Salomi. Godine 2008. sa ansamblom Narodnog pozorišta u Beogradu gostuje u Italiji (Rovigo i Ravenna) gde ostvaruje i internacionalni uspeh ulogom Salome i tada je već proglašena za najmlađu Salomu na svetu. Godine 2008/2009 na poziv Teatra Koblenc u Nemačkoj, ostvaruje još jednu u nizu Štrausovih opera Ariadna auf Naxos – uloga primadonna – Arijadne. Samo u toj sezoni je nastupila više desetina puta u istoimenoj ulozi i imala isto toliko koncertnih nastupa na sceni Teatra Koblenc. Godine 2010. proglašena za najboljeg stranog solistu u sezoni.
Gostovanja ostvarila u: Italiji, Nemačkoj, Hrvatskoj, Austriji, Makedoniji, Bugarskoj, Poljskoj, Rumuniji, Mađarskoj, Švedskoj, Izraelu…
Godine 2014 dobila Nagradu Narodnog pozorišta za najbolje individualno premijerno umetničko ostvarenje za sezonu 2013/2014 (za ulogu Sente u predstavi Leteći Holanđanin i ulogu Toske u istoimenoj predstavi).
Foto: Zeljko Jovanović
Tenor Dejan Maksimović, prvak Narodnog pozorišta u Beogradu, diplomirao je solo-pevanje na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu. Debitovao je kao Bastijen u Mocartovoj operi Bastijen i Bastijena (1996), a iste godine i u Narodnom pozorištu u Beogradu kao Grof Almaviva u Seviljskom berberinu. Tokom studija bio je laureat svih značajnih pevačkih takmičenja u zemlji. Od 2005. usavršava se kod prof. Rite Susovski.
Njegov operski repertoar čine značajne tenorske uloge: Don Ramira (Pepeljuga), Paolino (Tajni brak – Madlenianum), Lenski (Evgenije Onjegin), Grof od Mantove (Rigoleto), Rodolfo (Boemi), Faust (Faust), Tamino (Čarobna frula), Nemorino (Ljubavni napitak), Alfredo (Travijata, pored Narodnog pozorišta i u Madlenianumu), Don Otavio (Don Đovani – koprodukcija Narodnog pozorišta i Madlenianuma), Princ (Zaljubljen u tri narandže), Ernesto (Don Paskvale), Princ Vladimir (Knez Igor), Ferando (Tako čine sve), Pinkerton (Madam Baterflaj), Hofman (Hofmanove priče – Madlenianum), Verter (Verter).
Kao solista izveo je mnoga vokalno-instrumentalna dela sa orkestrima Beogradske filharmonije, Simfonijskog orkestra iz Rima, Rajnske filharmonije, Simfonijskog orkestra RTS, Simfonijskog orkestra RTV Slovenija: Mocartovi Rekvijem i kantatu Masonsko veselje, Rosinijev Stabat Mater, Hajdnove Missa in tempore belli i Godišnja doba, Dvoržakov Rekvijem, Orfova Carmina burana.
Sarađivao je sa dirigentima kao što su: Mladen Jagušt, Uroš Lajovic, Alberto Hold-Garido, Silvio Barbato, Diter Rosberg, Peter Feranec, Dorijan Vilson. Kao solista je nastupao u Nemačkoj, Sloveniji, Italiji, Grčkoj, Velikoj Britaniji, Mađarskoj, Kanadi, Danskoj i Kini. Redovno održava resitale.
Bariton Vladimir Andrić, prvak Narodnog pozorišta u Beogradu. Diplomirao je solo pevanje na Muzičkoj akademiji u Novom Sadu, u klasi prof. Biserke Cvejić. Član je Narodnog pozorišta od 1996. godine gde nastupa u sledećim ulogama: Don Đovani u istoimenoj Mocartovoj operi, Figaro (Seviljski berberin), Enriko (Lučija od Lamermura), Valentin (Faust), Žermon (Travijata), Onjegin (Evgenije Onjegin), Silvio (Pajaci), Belkore (Ljubavni napitak), Šarpls (Madam Baterflaj), Papageno (Čarobna frula), Marčelo (Boemi),
Ajzenštajn (Slepi miš), Dandini (Pepeljuga), Dr Malatesta (Don Paskvale), Džon Proktor (evropska premijera opere Iskušenje Roberta Varda).
Na sceni Madlenianuma debituje kao Kralj u operi Mudrica, a nastupao je i u sledećim ulogama: Žermon u Travijati, kao Šarpls u Madam Baterflaj, Sinjor Bruskino u istoimenom Rosinijevom delu, inspektor Žaver u mjuziklu Les Misérables i Kalimako u operi Mandragola Ivana Jevtića. U ulozi Figara nastupao je u Nacionalnom teatru u Sofiji, na sceni Opere u Skoplju i Srpskog Narodnog pozorišta u Novom Sadu, te u Nacionalnom teatru u Kaunasu, kao Žermon u Operi Sankt Peterburga, kao Don Đovani na festivalu u Portugalu. Dobitnik je mnogih nagrada i priznanja, od kojih pominjemo nagrade „Davidoff“ za ulogu Dandinija u operi Pepeljuga, prva nagrada na takmičenju muzičke omladine „Jeunesses Musicales“ u Beogradu, treća nagrada na takmičenju internacionalnog festivala „George Enescu“ u Bukureštu.
Vladimir Andrić se posle dužeg vremena vraća na našu scenu i u novoj produkciji – opereti Pariski život, Žaka Ofenbaha.
Foto: Zoran Škrbić i Srđan Jovanović
