Proslavljena srpska umetnica, nekadašnja prvakinja Opere Narodnog pozorišta u Beogradu Breda Kalef Simonović, preminula je 13. februara u 93. godini.
Rođena je 7. decembra 1930. godine u Beogradu.
Potiče iz jedne od najstarijih jevrejskih porodica koja je iz Španije, preko Soluna stigla u Beograd.
Posle završene Srednje muzičke škole kod profesorke Silvije Kamenović, upisuje Muzičku akademiju kod profesorke Ade Poljakove, a završava u klasi profesorke Zlate Đunđenac. Posle diplomiranja boravila je u Italiji na usavršavanju kod Marije Karbone.
Više od tri decenije, svojim nepresušnim talentom, ogromnom harizmom i raskošnim glasom mecosoprana podjednako je osvajala srca publike i stručne kritike, suvereno gospodareći operskim scenama, ne samo u Srbiji i bivšoj Jugoslaviji, nego i širom Evrope i sveta.
Tokom blistave karijere odigrala je 61 premijernu ulogu, kao i 710 predstava u Beogradu i 242 na gostovanju.
„Ceo moj život je bio vezan i utkan u Narodno pozorište. Volela sam svoju profesiju i nesebično je davala i pozorištu i publici. Mnogo sam gostovala po svetu, ali sam se uvek rado vraćala svojoj kući i svom Narodnom pozorištu“, govorila je gospođa Kalef u jednom od svojih poslednjih intervjua, urađenim za „Pozorišne novine“, u januaru 2021. godine.
„Moja generacija iz tog, kako ga zovu zlatnog doba, bila je vrlo kompaktna. Mi nismo odbijali ništa, sve smo pevali. Svi pevači, i u najmanjoj ulozi, bili su sjajni. Imali smo sreće da su, u ono vreme, dolazili i najveći svetski pevači, pa nam se tako dešavalo da budemo ravnopravni partneri sa jednim Mariom del Monakom, Frankom Korelijem, Plasidom Domingom“, prisećala se primadona Kalef koja je na sceni Narodnog pozorišta debitovala 1960. godine ulogom Mercedes u Bizeovom remek-delu „Karmen“, u kojem je kasnije, s velikim uspehom, pevala i naslovnu ulogu.
Već naredne godine, primljena je u stalni angažman operskog ansambla nacionalnog teatra u kojem ostaje pune tri decenije, sve do penzionisanja, 1991. godine.
Nakon ulaska u Narodno pozorište veoma brzo je izbila u prvi red najznačajnijih pr-vaka Opere koji su svojim nastupima u zemlji i inostranstvu obeležili najznačajniji peri-od u istoriji Opere Narodnog pozorišta.
Prva značajna uloga bila je Marina u Borisu Godunovu Musorgskog sa kojom je diplomi-rala, a potom je otpevala sve najznačajnije uloge mecosopranskog faha u operama ruskih kom-pozitora: Boris Godunov, Soročinski sajam, Evgenije Onjegin, Pikova dama, Hovanščina, Za-ljubljen u tri narandže, Ivan Grozni, Ivan Susanjin, Pikova dama, Knez Igor; francuskih kompozitora: Karmen, Don Kihot, Samson i Dalila, Hofmanove priče, Verter; italijanskih kompozitora: Madam Baterflaj, Moć sudbine, Norma, Aida, Rigoleto, Dafne, Trubadur, Đo-konda, Bal pod maskama, Falstaf, Andre Šenije, Konzul, Kći puka; domaćih kompozitora: Ljubav to je glavna stvar, 1941, Na uranku, Dugme, Ero s onoga svijeta, Đurađ Branković, Vlast, Otadžbina, Knez od Zete; engleskog kompozitora: Otmica Lukrecije, Albert He-ring…
Paralelno sa umetničkim angažmanima u matičnom teatru, uspešno je gradila i međunarodnu karijeru u okviru koje je, već 1964. godine, dobila prvi veliki inostrani ugovor u Operi Tel Aviva. Na toj sceni, sa slavnim Plasidom Domingom, imala je ukupno 92 nastupa u predstavama „Karmen“, „Madam Baterflaj“, „Evgenije Onjegin“ i „Kavalerija rustikana“.
Gostovala je samostalno ili sa ansamblima Opere Narodnog pozorišta širom sveta – Grčka, Španija, Austrija, Mađarska, Egipat, Irska, Italija, Rusija, Nemačka, Izrael, SSSR, SAD, kao i u svim većim gradovima nekadašnje Jugoslavije.
Učestvovala je i na brojnim koncertima, samostalno ili sa jugoslovenskim horovima u zemlji i inostranstvu („Braća Baruh“, „Branko Krsmanović“, Hor RTS-a). Sa Horom „Braća Baruh“ imala je turneju u 29 gradova SAD, uključujući i nastup u Karnegi Holu u Njujorku.
Njene kreacije su sačuvane na pločama, kompakt diskovima i video snimcima koncertnih nastupa i predstava.
Pre početka umetničke karijere bavila se aktivno stonim tenisom, a veoma uspešno je igrala i bridž, za šta je nagrađivana.
Za svoj umetnički rad dobila je brojna značajna priznanja: Plaketa Narodnog pozori-šta u Beogradu, Pečat Narodnog pozorišta, Nagrada Narodnog pozorišta za najbolja godi-šnja izvođenja za Ćeku u Đokondi Amilkare Ponkijelija i Majku Jugovića u Otadžbini Petra Konjovića. Dobitnica je Nacionalnog priznanja za vrhunski doprinos kulturi Republike Srbije, a 2021. dobila je Zlatnu medalju za zasluge kojom ju je odlikovao predsednik Republike Srbije Aleksandar Vučić.
Fondacija koja nosi njeno ime ustanovila je 2016. godine Nagradu „Breda Kalef“ koja se dodeljuje za najbolje interpretiranu mecosopransku ulogu u prethodnoj sezoni na sceni Narodnog pozorišta u Beogradu.
Datum, vreme i mesto sahrane biće naknadno saopšteni.
Foto: Milan Maričić/ATA Images
