Značajna izložba Basanova Godišnja doba iz rimske Galerije Borgeze u Novom Sadu, realizovana zahvaljujući saradnji Ambasade Italije u Beogradu, Italijanskog instituta za kulturu u Beogradu, Galerije Borgeze u Rimu, Grada Novog Sada i Muzeja grada Novog Sada, otvara se za javnost 7. septembra u Novom Sadu. Za predstavnike medija svečano otvaranje izložbe biće upriličeno 6. septembra u 19.00 časova u Zbirci strane umetnosti Muzeja grada Novog Sada (Dunavska 29). Izložba će biti otvorena do 30. oktobra 2022. i može se posetiti svakog dana, osim ponedeljkom, od 10.00 do 18.00 časova.
U godini u kojoj je Novi Sad Evropska prestonica kulture nije mogao da izostane ovako značajan događaj kao što je velika izložba posvećena italijanskoj umetnosti. Zahvaljujući otvorenoj saradnji Galerije Borgeze u Rimu – jednog od najznačajnijih svetskih muzeja – srpskoj publici možemo predstaviti tri slike, Proleće, Jesen i Pastoralnu scenu, Jakopa dal Pontea, zvanog Jakopo Basano, slikara XVI veka iz Veneta, kojima se pridružuje i Hrist u kući Levijevoj, slika koja dolazi iz radionice porodice Basano i čuva se u Muzeju grada Novog Sada.
Ove tri slike iz Galerije Borgeze, koje se pripisuju Jakopu Basanu (oko 1510–1592), značajni su primeri najuspešnijeg stvaralaštva slikara iz porodice Dal Ponte, zvanih Basanovi po imenu grada iz kojeg potiču a koji odgovara današnjem Basanu del Grapa u okrugu Vičence.
Delatnost ovog tipičnog porodičnog preduzeća iz Veneta započeo je početkom XVI veka Frančesko stariji (oko 1470–1539), a potom se od 30-ih godina razvila zahvaljujući velikom talentu sina Jakopa koji se smatra jednom od najznačajnijih figura u slikarstvu svojeg i svih potonjih vremena, nalik Ticijanu, Tintoretu i Veronezeu. Stvaralaštvo su potom, sve do XVII veka, nastavili četvorica Jakopovih sinova – Frančesko mlađi (1549–1592), Đambatista (1553–1613), Leandro (1557–1622) i Đerolamo (1566–1621) – od kojih su trojica otvorili svoje slikarske radionice u Veneciji.
Ova tri dela iz Galerije Borgeze, vezana za prikaz Godišnjih doba, značajno su svedočanstvo Basanovog stvaralaštva iz perioda 70-ih godina XVI veka kada je ono doživelo najveću ekspanziju. Pripadaju široj kategoriji biblijsko-pastoralnih i seoskih slika koje je ovaj slikar stvarao tokom te decenije, čija se tema – bila ona duhovna ili svetovna – obrađivala tako što se veliki prostor posvećivao ambijentaciji u pejzaž, opisu različitih aspekata svakodnevnog života i prikazu životinja. Uspeh koji je ovaj žanr postigao uticao je na porast potražnje na umetničkom tržištu tog vremena, a ona je zadovoljena i replikama Basanovih kompozicija koje su načinili njegovi sinovi i na taj način doprineli prepoznatljivosti Basanovog stila u očima savremenika.
Izložba posvećena Basanu važan je pokazatelj kulturne saradnje između Italije i Srbije i valja je posmatrati kao veliki omaž Italije Novom Sadu, Evropskoj prestonici kulture, kao znak želje Italije da doprinese izvrsnom nizu događaja u gradu bogatom remek-delima na polju umetnosti i arhitekture, a koji je aktivan i produktivan u mnogobrojnim oblastima.
