„Montevideo, Bog te video!“ – knjiga sa kojom je sve počelo u prodaji od 22. januara
Knjiga koja je inspirisala scenario za najgledaniji srpski film svih vremena, u izdanju Lagune od 22. januara će se naći u prodaji u svim knjižarama Delfi, Laguninim klubovima čitalaca i na sajtovima www.laguna.rs i www.delfi.rs.
„Montevideo, Bog te video!“ Vladimira Stankovića je publicistička priča o razvoju fudbala u Srbiji pre II svetskog rata, a time i jugoslovenskog. Jedinstvena priča o okolnostima pod kojima su srpski fudbaleri u jugoslovenskim dresovima 1930. godine učestvovali na svetskom prvenstvu u Urugvaju. Ova knjiga oživljava legendarne igrače Mošu i Tirketa, prekookeansko putovanje brodom „Florida“, senzacionalnu pobedu protiv Brazila, ali i jednu od najneverovatnijih sportskih nepravdi, i najzad oduševljenje Beograđana koji su dočekali svoje heroje.
Knjiga sadrži obilje faktogtrafskih podataka o klubovima, utakmicama, prvenstvima, rivalstvima… Mnoštvo informacija o tadašnjim tzv. politčkim i društvenim prilikama. Centralni toponim je kafana na Slaviji u kojoj se okupljaju novinari, ljubitelji fudbala, bivši igrači i funkcioneri koji pričaju o fudbalu i prilikama u zemlji uopšte. Zanimljiv deo knjige čine citati iz tadašnje štampe. Naglas ih čitaju gosti kafane, citira ih sam pripovedač. Najzanimljivije je oživljavanje događaja na putu, tokom boravka u Montevideu, kada do izražaja dolazi autorovo iskustvo sportskog novinara koji prenosi utakmice, kao i opis dogodovština tokom povratka i svečanog dočeka. U knjizi se nalazi tridesetak crno-belih fotografija i skenova novinskih naslova i delova članaka.
Vladimir Stanković napisao je svedočanstvo o zaboravljenim događajima koji su legendarni podvig srpskih fudbalera učinili velikim jugoslovenskim fudbalskim uspehom, o entuzijazmu i istrajnosti, časti i odlučnosti, prijateljstvu i veri, o vremenu i okolnostima u kojima se fudbal igrao sa strašću prve ljubavi.
Autor ovog izvanrednog dela, Vladimir Stanković jedan je od onih malobrojnih srećnika koji su od rane mladosti znali šta će raditi u životu. Oduvek je tvrdio da će biti novinar, i to sportski. Posle decenije dopisničkog rada za zagrebački „Vjesnik“, 1979. prelazi u „Borbu“, na mesto urednika sportske rubrike, a kasnije u ovoj kući uređuje sportski nedeljnik „Tim“ i osniva košarkaški mesečnik „Koš“. Godine 1992. odlazi u Španiju, u Barselonu, u kojoj živi i danas. Uz dopisnički rad za više srpskih medija („Borba“, „Naša borba“, „Vreme“, „Novosti“, „Sport“, „Blic“, NIN, RTS…) aktivno sarađuje u nekoliko vodećih španskih novina. Dobitnik je više nagrada među kojima su i „Majska nagrada“ Sportskog saveza Srbije (2011) i „Nagrada za životno delo“ Udruženja sportskih novinara Srbije (2013).
